Ik besta niet

Monday 5 October 2020

Opvallend, de buurvrouw van om de hoek beneden, zei, geheel uit eigen initiatief, mij goeiedag. Heel vrolijk nog wel. Met een binnenpretje, misschien. Wat dan toch weer te denken geeft. Een nieuw bedenksel van het roddelcircuit misschien? Iets nieuws wat mij aankleeft, hoewel ik daar zelf weer geen weet van heb? Eigenlijk, ben ik het niet die zij goeiedag zegt, maar een denkbeeldig persoon, een maaksel van collectieve en persoonlijke verbeelding. Voor haar ben ik niet mezelf, maar iemand anders. In de gedachten van de ander besta ik niet.